دایناسورها گروهی از حیوانات خشکی بودند که حدود ٢٣٠ میلیون سال پیش بر روی کره زمین زندگی میکردند و تا ٦٠ میلیون سال پیش نیز کره خاکی را در تسخیر خود داشتند. این دوره، عصری از تاریخچه زمین را به نام دوران مزوزوئیک در برمیگیرد که خود شامل سه دوره تریاسیک، ژوراسیک و کرتاسه است. در طی این دوران تعداد وتنوع دایناسورها بر روی کره زمین بسیار فزونی گرفت تا اینکه در اواخر دوره کرتاسه منقرض شدند و گونه ای از آنان باقی نماند.

تعداد دقیق گونه های دایناسورها که بر روی کره زمین می زیسته اند روشن نیست. تاکنون حدود ٧٠٠ نوع از آنها شناخته شده است و گمان می رود تعداد آنها بسیار بیشتر از این عدد باشد. 

بزرگی دایناسورها از کوچک تا بسیار بزرگ تغییر می کرده است و اشکال بسیار گوناگونی داشته اند. طبقه بندی این دایناسورها نیز بر اساس تفاوت در اندازه و شکل آنها صورت گرفته است.  

دایناسورهای گوشتخوار همگی تروپاد (theropod) بوده اند، حیواناتی که بر روی دوپا ایستاده و در هر پا سه انگشت داشته اند. کارنوزاروس یک نوع کوچک و چابک تروپاد بوده است. یک نوع بسیار معروف این دایناسور به نام ولوسیراپتور بوده که از آنچه در فیلم پارک ژوراسیک به نمایش درآمده بسیار کوچکتر بوده است. سروپادها در طرف دیگر، بسیار عظیم بوده‌اند و گیاهخوارانی چهارپا بوده که براکیوزوروس، آپاتوزاروس و دیپلودوکوس معروفترین آنها بوده اند. دایناسورهای زره دار مانند انکیلوزاروس نیز شناخته شده اند. سراتوپین ها مانند تری سراتوپس دارای زائده ها و شاخهایی بر روی سر خود بوده اند. 

سابقهٔ شناخت دایناسورها به قرن‌ها پیش باز می‌گردد، بدون این که لزوماً به این نام شناخته شوند و یا حتی درک درستی از آن‌ها بشود.

چینی‌ها آثار و استخوان‌های یافت شدهٔ آن‌ها را به اژدها نسبت می‌دادند، درحالی که اروپاییان آن‌ها را بقایای نفیلیم یا موجوداتی غول‌آسا که در طوفان بزرگ کشته شدند می‌دانستند.

ژرژ کوویه، زیست‌شناس فرانسوی، در سال ۱۸۰۸ مارمولک دریایی بزرگی را توصیف می‌کرد که موساسور نام دارد.

ایگوآنودون اولین گونه‌ای بود که در سال ۱۸۲۲ توسط زمین‌شناس انگلیسی گیدئون مانتل، که متوجه تشابهاتی میان فسیل‌های آن و ایگوانای امروزی شده بود، کشف شد. اولین مقالهٔ علمی دربارهٔ دایناسورها دو سال بعد توسط ویلیام باکلند، استاد دانشگاه آکسفورد، و در رابطه با مگالوسور که فسیل آن به تازگی در نزدیکی آکسفورد کشف شده بود، منتشر گردید.

مطالعهٔ این جانداران به زودی مورد توجه همایش‌های علمی اروپایی و آمریکایی گردید، و در سال ۱۸۴۲، دیرین‌شناسانگلیسی، ریچارد اوون واژهٔ دایناسور را اختراع کرد. او مشاهده کرد که در میان بقایای دایناسورهایی که تا آن زمان کشف شده بودند تشابهاتی وجود دارد، به همین دلیل تصمیم گرفت رده‌بندی جدیدی تهیه کند. او با کمک همسر ملکه ویکتوریا موزهٔ تاریخ طبیعی لندن را به وجود آورد تا کلکسیون ملی فسیل‌ها و بقایای دایناسورها را به نمایش بگذارد.

یکی از اولین دایناسورهایی که در آمریکا کشف شد هادروسوروس فولکی بود که در سال ۱۸۵۸ در نیوجرسی کشف شد. این اکتشاف بسیار مهم بود، چرا که این اولین اسکلتی بود که تقریباً به طور کامل پیدا شده بود، و در ضمن نشان می‌داد که این جانور بدون شک دوپا بوده‌است. تا این زمان دانشمندان فکر می‌کردند که دایناسورها همچون مارمولکها بر روی چهار پای خود راه می‌روند.

این اکتشاف ابتدای دورهٔ شکار سنگواره دایناسورها در آمریکا بود، به طوری که رقابت شدید میان ادوارد درینکر کوپ و چارلز مارش به جنگ استخوان معروف شد. این درگیری تقریباً ۳۰ سال، تا ۱۸۷۹، سال مرگ کوپ (که تمام دارایی خود را در این راه خرج کرده بود) انجامید. به این ترتیب مارش که تحت حمایت مالی سازمان زمین‌شناسی ایالات متحده آمریکا بود از این جنگ پیروز بیرون آمد. کلکسیون کوپ امروزه در موزهٔ تاریخ طبیعی نیویورک و کلکسیون مارش در دانشگاه ییل نگاهداری می‌شوند.

از آن پس، تجسس برای کشف دایناسورها در سراسر جهان، حتی در جنوبگان وسعت یافت. امروزه آمریکای جنوبی به ویژه آرژانتین، و چین که در اعماق خاک‌های آن فسیل‌های دست‌نخورده و اسکلت‌های کاملی پیدا شده‌اند، مورد توجه خاصی قرار می‌گیرند.

• ردیابی ماشین
• حمل هوایی ماینر از چین
• لیزر دوچرخه
• هد اپ یسپلی کیلومتر روی شیشه
• جلو پنجره لیفان ایکس 60



تبادل لینک هوشمند

برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان دايناسور و آدرس dinasour.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.